Heb ik je aandacht. Goed. Want mijn tip van de week heeft alles met je buik te maken. Het is een warme, maar toch dwingende oproep om wat meer naar je buik te luisteren.
Ik kom ze alarmerend vaak tegen in mijn coachingsgesprekken. Mensen die voornamelijk in hun hoofd leven of hebben geleefd de afgelopen jaren. Hebben gewerkt zonder voldoende pauze te nemen, vaak letterlijk te weinig drinken of naar het toilet gaan tussendoor, om dan snel-snel naar huis te rijden en daar uit schuldgevoel zo goed mogelijk voor kinders en echtgeno(o)t(e) quality time te creëren. Geen tijd voor echte ontspanning, want 's avonds lig je halfdood voor de tv. Een nieuwe functie die meer betaald? Een meer aantrekkelijke titel? Doen, want dat oogt goed op je cv. En vooral gaan, geen probleem dat het verder rijden is, nog meer van je tijd opslorpt, je nog meer opeist...voorbij je grenzen, ver voorbij je grenzen. Totdat je niet meer kan. Je lichaam blokkeert, je nek vast zit, je hoofd ontploft, je rug kraakt, om maar te zwijgen van je nachtrust. Tijd dus... om te vertragen. Om niet meer te blijven tot die laatste order in het systeem zit, die telcon met de US afgerond is of het merendeel van de collega's al vertrokken is. Je buik spreekt, het is de moeite waard om te luisteren, geloof me ik spreek uit ervaring.
