The emerging future...

Het schuurt, knarst en wringt... we staan op de vooravond van grote veranderingen. En zo voelt het ook. Nog nooit zaten zoveel Belgen langdurig thuis.

Er broeit iets, maar zoals dat gaat, voor het beter wordt, wordt het altijd eerst even slechter. Grote veranderingen ontstaan pas als er een echte crisis dreigt. Het hangt in de lucht. De acties van de gele hesjes, de boeren die op straat komen, de jeugd voor het klimaat. We roepen, maar voor wat en naar wie? Momenteel is dit nog zonder gehoor, maar het stuwt de verandering vooruit. Op dit moment nog doelloos, om in staat te zijn echte veranderingen te realiseren moeten we het evidence based leren los laten. Wat eens was en altijd zo gedaan werd, komt namelijk niet meer terug. Niet in die omstandigheden, niet in die context. De technologie ontwikkelt zich razendsnel. Momenteel rijden er auto's rond die de garagist niet meer kan herstellen, maar nog dieper komt er een generatie aan, die nu als tieners al kan programmeren, informatica inzet om grenzeloos informatie te vergaren en te delen. We zullen dus moeten anticiperen op een toekomst die voor ons haast niet te bevatten is. Binnen deze wereld, waar artificiële intelligentie al mainstream zal zijn en de technologie voor het merendeel van de bevolking niet meer te begrijpen, zal de grootste uitdaging zijn om aan onze menselijkheid vast te houden. Om onszelf niet steeds voort te jagen en vroegtijdig op te branden, maar ook om oog te houden voor elkaar en echt zorg te dragen. Want een humanoïd verpleegster of een robotdokter kan misschien wel perfect klinisch voldoen...maar dat blijft het dan ook klinisch....